Maszt dla turbin wiatrowych

Instalacja turbiny wiatrowej wymaga zastosowania masztu (wieży), na którym będzie ona zamontowana. Wysokość i konstrukcja masztu są obliczane indywidualnie dla każdego przypadku.

Konstrukcje pionowych podpór mogą być bardzo różnorodne.

Maszt odciągowy

Ten typ podpory jest stosowany dla poziomych turbin wiatrowych o mocy do 10 kW.

Zalety:

• niski koszt dzięki zastosowaniu rur i profili o mniejszym przekroju;
• możliwość montażu bez użycia dźwigu.

Wady:

• zajmuje dużą powierzchnię, ponieważ odciągi muszą być mocowane wokół podpory pod określonym kątem;
• mniejsza niezawodność w porównaniu z innymi typami podpór;
• konieczność konserwacji.

Podpora segmentowa

Podpora dla turbiny wiatrowej składa się z kilku segmentów (rur o różnych średnicach). Segmenty są łączone ze sobą za pomocą kołnierzy.

Tego typu konstrukcja jest stosowana do montażu turbin wiatrowych o szerokim zakresie mocy. Wysokość masztu może sięgać 36–40 m.

Zalety:

• wysoka niezawodność konstrukcji;
• prosty i szybki montaż;
• brak konieczności konserwacji.

Wady:

• konieczność użycia dźwigu do montażu turbiny wiatrowej;
• stosunkowo wysoki koszt, ponieważ stosuje się rury lub profile o grubych ściankach.

Jednolita podpora stożkowa

Pionowa podpora jest wykonywana poprzez spawanie pasów stalowych w kształcie sześciokąta lub ośmiokąta.

Podpora stanowi jednolitą konstrukcję o kształcie stożkowym z dwoma kołnierzami – kołnierzem podstawowym do mocowania do fundamentu oraz kołnierzem do montażu turbiny wiatrowej. Wysokość podpory jest ograniczona do 12 m.

Zalety:

• wysoka niezawodność konstrukcji;
• najszybszy montaż;
• brak konieczności konserwacji.

Wady:

• konieczność użycia dźwigu do montażu turbiny wiatrowej oraz trudności transportowe, ponieważ podpora jest nierozbieralna;
• stosunkowo wysoki koszt ze względu na zastosowanie rur lub profili o grubych ściankach.

Maszt kratownicowy

Jest to maszt wykonywany z wykorzystaniem standardowych profili stalowych (kątownik, rura kwadratowa lub prostokątna, rura okrągła itp.).

Wysokość masztu może wynosić od 12 do 36 m.

Zalety:

• wysoka niezawodność konstrukcji;
• brak konieczności konserwacji.

Wady:

• konieczność wykonywania prac spawalniczych;
• złożoność wykonania.

Każda konstrukcja wymaga indywidualnego podejścia i jest obliczana pod kątem wytrzymałości, sztywności oraz stateczności.

Podczas obliczania podpory podstawowymi danymi wejściowymi są masa turbiny wiatrowej, wysokość masztu oraz ciśnienie wiatru w regionie, w którym turbina będzie zainstalowana.